Jammer genoeg moet ik het haken stopzetten. Ik beheers de steken, maar het mooi gelijkmatig haken en de steken zetten lukt niet. Oefening baart kunst zal je zeggen, maar jammer genoeg is het dat niet. Mama had het al gemerkt op de manier dat ik borduur, maar nu bij het haken is het pas zeker opgevallen.
Een aantal jaar geleden, toen ik nog in een fabriek werkte, ben ik op een dag met m'n hand tussen de machines terecht gekomen. Ik kreeg de eerste zorgen en moest doorwerken met een hevig bloedende duim. Achteraf bleek dat zenuwen, spieren en pezen geraakt waren en dat het weefsel al aan het afsterven was en het is nooit meer goed gekomen. Bepaalde dingen gingen al sowieso moeilijk zoals bijvoorbeeld aardappelen schillen, maar haken zal nooit lukken. Ik kan mijn duim niet voldoende buigen om netjes te haken.
Sadly I have to quit the crocheting. I know how to make the stitches, but getting the stitches nice and even is another thing. You might say that it will go well with practice, but that's not the problem. Mom allready saw it the way I do my cross stitching, but with crochetting we found it out for sure.
A few years ago, when I still worked in a factory, I got with my hand through the machines. I got first aid, but had to keep working with a thumb bleeding heavily. Later it was found out that muscles, nerves and tissue was inhured and that the tissue was allready dying. It never came good. Some things allready gave me trouble, like peeling potatoes, but crochet will never work. I can't bend my thumb enough to make nice even stitches.
Ik had mooi garen meegebracht uit de Veritas en wou voor mama een brillenzakje maken, uiteindelijk heeft zij het gehaakt en ik in elkaar gezet. Ik had de steek eerder door dan zij, maar als je je ze niet kan haken is het ook maar iets he.
I brought some beautiful thread from Veritas and wanted to make a casing for mom's glasses, but eventually she had to crochet it, and I have put it together. I knew how the stitch was made before her, but if you can't make it, it's kinda stupid either.
Voor en achterkan van een granny square, voor ik de draadjes ingestopt heb. Het haken is door mama gebeurd.
Back and front of a granny square, before I have hidden the threads. Mom did the crochet.
In elkaar zetten...
Putting it together...
Bijna klaar...
Almost finished....
Schattig knoopje uit onze stock...
Cute button from our stock...
Door ons tweetjes gemaakt, dus zeker met liefde gemaakt...
Made by the two of us, so I'm pretty sure it's made with love...
En klaar...
And finished...
En nu vindt mama de squares zo leuk dat we samen een bedsprei gaan maken, zij haken en ik in elkaar zetten.
And now mom likes the granny squares so much, we are going to make a bed cover with it, she is going to crochet and I'm going to put it together.
Love, Babs
& Madammeke Ongeduld... (http://ongeduld.blogspot.com)
7 opmerkingen:
Hello
Sorry to hear about your thumb.
The crochet turned out lovely though.
Jammer dat het haken niet aan jouw besteed is maar wat een leuke oplossing hebben jullie. Samen iets maken ik vind het een goed idee. Ben super benieuwt!
Toch wel heel bijzonder dat jullie door dat ongeluk met je duim tot zo'n creatieve samenwerking zijn gekomen. Het is vast ook heel gezellig om samen te werken. Het brillenzakje is mooi geworden.
Spijtig om te horen maar jullie hebben samen een mooie oplossing bedacht! Ik kijk er al naar uit om het begin van de sprei te zien..
Wat een erg verhaal over je duim! Ik vind het wel straf dat je moest doorwerken. Ik hoop dat uiteindelijk de verzekering toch is tussengekomen!
Al bij al wel leuk, dat je samen met je mama leuke dingen kan maken.
Dag Borduurmeisje,
Knap brillenzakje dat jullie haakte! Bovendien een leuke combinatie van kleuren.
Vele creatieve groetjes,
Het hele Veritas-team
What a beautiful eye glass case! Nice that you and your mon can work together. Terrible about your thumb. Some things just can not be repaired.
Een reactie posten