Painfull Christmas...

Auto vs voetganger geeft ...

Car vs pedestrian gives...

 

maar dan heb je ook meer tijd voor...

but then again, you have more time for...

 

 

 

 

Love, Babs

 

 

 

And the winner is...

Tromgeroffel....

Drums...

 

And the winner is Lonneke...

 

Ik had de namen op papiertjes geschreven, mama een papiertje laten trekken, maar ik ben mijn camera vergeten bij mama, dus is het zonder foto. :(

 

Proficiat Lonneke, laat je me even je adres weten?

 

Liefs, Babs

Who wants to play...

Eerst en vooral ben ik ter afwisseling begonnen aan een nieuw pakket, een Dimensions deze keer. Echt makkelijk is het pakket niet, ik heb al een paar keer moeten steekjes terug uithalen, maar stilletjes aan lukt het toch. Dit is het eerste deel al...

 

First of all, I started a new kit, a Dimensions this time. It isn't an easy kit, I had to frog several times allready, but it's working after all. This is the first part allready...

 

 

 

Het tweede waar dit blogje over gaat, morgen word ik 26 en dit is blogje nr 196, dus tijd voor een giveaway.

 

The second thing this blog is about, tomorrow I'm turing 26 and this entry is nr 196, so time for a giveaway.

 

Wat moet je doen om te winnen? Een berichtje achterlaten op dit blogje en zeggen dat je mee wilt doen en natuurlijk een volger zijn of worden. Je kan een pakket van Vervaco winnen en 2 magazines, Mollie Makes UK nr 2 en Borduurblad nr 40.

 

What do you need to do to win? Leave a message on this blog and say you want to join and offcourse be a follower. You can win a full Vervaco kit and 2 magazines, Mollie Makes UK nr 2 and Borduurblad nr 40.

 

 

 

 

Good luck... I'll pick the winner November 15.

Veel geluk, op 15 november kies ik de winnaar.

 

Babs

 

 

 



Oh my...

Weer een pagina af, eigenlijk is ze al van dit weekend af en heb ik nog een beetje verder gedaan. Pagina 7 is dus klaar, nu pagina 8.

 

Another page done, actually it's finished since this weekend and I've stitched some more. So page 7 is finished, now up to page 8.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Love, Babs

I love mail...

Al een tijdje doe ik aan Postcrossing, je verzend en je krijgt kaartjes van over de heel wereld. Soms kaartjes die je prachtig vindt, andere die je echt niet mooi vind, maar toch. Nu heb in m'n nieuwe stekje een plaatsje om een deel van die kaartjes (ondertussen heb ik er 53 ontvangen) op te hangen, rond een prikbord met foto's en dingen die me dierbaar zijn.

 

Since a while I joined Postcrossing, you send and receive postcards from all over the world. Sometimes cards you love, sometimes a card you really don't like, but still. Now in my studio I have a spot to show a part of those cards (in the mean while I have received 53) on the wall, around pictures and things that are precious to me.

 

 

 

 

 

 

 

Love, Babs

And back to the bottom...

En terug naar de onderkant van de tuin... Bottom of the Garden dus. Kleurtje per kleurtje werk ik in op dit blad, en stilletjes aan begin je de vleugel van het draakje te zien.

 

And back to the Bottom of the Garden... Colour by colour I'm stitching in pieces on this page, and slowy you can see the wing of the dragon showing.

 

 

 

 

Veel tijd om te borduren heb ik echter niet, ik kom heel vaak moe thuis van m'n werk, al die nieuwe dingen leren kennen kan echt vermoeiend zijn en goed slapen is er ook niet altijd bij, maar dat slechte slapen zijn we al gewend.

 

Lots of time to stitch I don't have unfortunatly. I come home very tired from work, getting to learn all those new things is very hard and I don't always sleep so good, but we are used of not sleeping so well.

 

Love, Babs

 

 

 

 

New wall...

De muren waren al eventjes geschilderd in m'n nieuwe stekje, in het grijs, maar een paar weken geleden had ik een vriendin gevraagd om er een muurschildering op te zetten. Vandaag was het eindelijk zover...

 

The wall in my new room were painted a little while ago, in grey, but a few weeks ago I had asked a friend to put a wallpainting on it. Today was finally the day...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

New part...

Aan het begin van deze maand ben ik terug op eigen benen gaan staan, ik huur een studiootje in Gent, heb m'n ontslag ingediend op m'n oude werk om aan de slag te kunnen in een ziekenhuis in Gent en woon nu terug op mezelf.

 

Alles begint weer stilletjes aan op z'n plooien te komen en ook komt er weer wat tijd om te borduren. Het is hier niet echt groot, daarom heb ik alleen Bottom of the Garden meegenomen, want m'n leefruimte is tevens ook m'n opslagruimte, bureau en slaapkamer... En toch is het vrij goed. Ik woon op 5 minuutjes stappen van m'n werk, dat trouwens heel goed meevalt. Het is nog steeds in de zorgsector, maar niet meer aan het bed van de mensen.

 

Nelle mis ik hier wel, maar ik ben er zeker van dat ze thuis goed verzorgd wordt door mama. Hetzelfde met m'n borduurgerief, dat staat ook nog allemaal netjes thuis, maar als ik wat nodig heb kan ik er steeds om.

 

At the beginning of this month I went back on my own feet, I rent a little studio in Gent, gave up my old job in the nursing home to start working in a hospital in Gent and live on my own again.

 

Everything gets back in order, so there is some time to stitch again. It isn't really big here, so I just took Bottom of the Garden with me, cause my living space is also my stockplace, computerspace and bedroom. And still, I like it. I also live on walking distance off my work, it's only 5 minutes to walk. I still work in the healthcare, but not directly nursing anymore.

 

I do miss Nelle here, but I'm quite sure off it mom takes good care of her. The same with my stitching supplies, I left most off it at home, but if I need something I can always go pick up something.

 

 

 

 

 

 

 

En dus weer een update van Bottom of the Garden. Pagina 6 is klaar, en pagina 7 heeft het roze gedeelte bijna af. Op dit moment ben ik opnieuw Kreinik garen aan het invullen in de lege gaatjes. En dan de rand in het zwart...

 

And so there is another update off Bottom of the Garden. Page 6 is finished and page 7 is almost done with the pink parts. At this moment I'm stitching Kreinik in the empty holes. And after that, the black border...

 

 

 

Love, Babs

 

 

A sign of life...

Hallo,

het is een hele tijd geleden dat ik online geweest ben of nog wat op m'n blog geplaatst heb. De meeste onder jullie weten hoe dat komt, maar eerlijk gezegd, ik was er nog niet over. Ik speelde nog steeds met het idee om er een einde aan te maken alhoewel sommige mensen rondom mij dachten dat ik er over was. Ik vluchtte vaak en zette een masker op.

Zondagavond 4 juni kwam ik van Gent en ben met de auto geslipt op de afrit. Eerst aan de linkerkant een vangrail mee gehad, proberen tegensturen en dan tegen een verlichtingspaal geëindigd. Mijn autootje dat ik nog maar 3 maanden had, volledig total loss. De auto wat meer naar links geraakt en ik was er niet meer. En ergens begreep ik het niet, maandag ineens ben ik beginnen wenen, en beseft dat ik blij ben dat ik nog leef, terwijl ik een paar dagen ervoor het niet meer zag zitten.

Voor hoe m'n auto er uit ziet heb ik heel weinig verwondingen, mijn linkeram en schouder en nek doen wat zeer, de gordel staat op m'n lichaam te zien in blauwe plekken, m'n linkerhand is eerste en tweede graads verbrand en wat schrammen en blauwe plekken op mijn benen.

Hello,

it's been a long time since I've been or online or blogged. Most off you know the reason, but honestly I wasn't over it yet. I still had the thoughts to commit suicide, and even tough people around me thought everything was getting better, it wasn't. I ran away from my problems and hid behind a mask.

Sundayevening the 4th of June I came from Ghent and I slipped with my car. First I hit the safetyrails on the left side of the car, I tried to pull the car the other way, but ended frontal against a lightpole. My car, which I only had for 3 three months, is total loss, it can't be fixed. If the car had hit the pole more to the left, I wasn't on this world anymore. And something I didn't really understood, monday afternoon I started crying, finally being happy I was still alive, while a few days before I still wanted to die.

I don't have much injuries, compared with what I should have when you see the car, my leftarm, shoulder and neck are hurt, you can see the safetybelt in bruises on my body, my lefthand is burned with first and second degree burnwounds and some bruises and scratches on my legs.

De laatste maanden heb ik niet zoveel geborduurd, een beetje aan m'n Haed en m'n Earth Goddess is ingelijst.

The last few months I haven't stitched much, a little bit on my Haed, and the Earth Goddess got framed.

Dankjewel allemaal voor aan me te denken en ik hoop dat ik nu eindelijk een nieuwe start kan nemen.

Thank you all for thinking about me and I hope I can finally take a new start.

Love, Babs

Page 5...

Pagina 5 van Bottom of the Garden is klaar, en er is al een klein stukje van pagina 6 klaar. Hiermee kan je de volledige breedte van het werk zien. De blauwe vakjes moeten nog gedaan worden.

Page 5 of Bottom of the Garden is ready and a little piece of page 6 is done allready. With this you can see the full width of the piece. the blue squares still need to be done.

Love, Babs

Time...

Bedankt voor al jullie lieve berichtjes.

Thank you for all the sweet messages.

Tijd, veel tijd heeft het nodig om te genezen van een gebroken hart. En na een maand en een half voel ik me nog steeds niet echt beter. Ik blijf huilen, me zorgen maken... soms eet ik, soms niet en dat is zichtbaar op de weegschaal. In die tijd is bijna 10kg af, waardoor ik nu onder de 90kg zit, halfweg 80 en dat terwijl ik toen nog op 94 stond. Ik probeer opnieuw te gaan, maar het lukt me niet goed. Bang dat ik geen liefde meer zal kennen, bang dat ik niemand meer zal vertrouwen...

Time, lots of time will take to heal a broken heart. And after a month and half I still don't feel a lot better. I keep crying, keep being worried... sometimes I eat, sometimes I don't and the scale show it. Since then I almost lost 10kgs, making me under 90kg now, halfway to 80 and a few weeks ago I was still on 94. I try to regrab myself, but it's not really going well. Scared I won't know love anymore, scared not trusting anyone anymore...

Ik probeer needletatting en na bijna een volledige bol garen opgebrast te hebben, heb ik eindelijk iets afgekregen. Ik heb niet echt een makkelijk patroon uitgekozen denk ik, maar alhoewel het er nog niet echt zo goed uitziet ben ik wel tevreden.

I'm trying some needletatting, and I wasted almost a full spool off thread, I finally managed to make something. I think I haven't choosen the most easiest pattern, but although it doesn't really look that good I'm pretty happy with it.

De foto toont het niet zo goed, maar het is een donkerblauwe draad.

The picture doesn't show it really well, but it's a dark blue thread.

 Ik heb ook m'n account op Postcrossing opnieuw geopend en heb kaarten naar verschillende Postcrossers gestuurd, zelf heb ik er ook een aantal ontvangen.

I also reopened my account on Postcrossing and mailed some cards to different Postcrossers, I also received some myself.

Van boven naar onder/ from top to bottom:

Duitsland/Germany

Australië/Australia

Ecuador/Ecuador

en nog eentje van Duitsland, and another one from Germany

Love, Babs