Aan het begin van deze maand ben ik terug op eigen benen gaan staan, ik huur een studiootje in Gent, heb m'n ontslag ingediend op m'n oude werk om aan de slag te kunnen in een ziekenhuis in Gent en woon nu terug op mezelf.
Alles begint weer stilletjes aan op z'n plooien te komen en ook komt er weer wat tijd om te borduren. Het is hier niet echt groot, daarom heb ik alleen Bottom of the Garden meegenomen, want m'n leefruimte is tevens ook m'n opslagruimte, bureau en slaapkamer... En toch is het vrij goed. Ik woon op 5 minuutjes stappen van m'n werk, dat trouwens heel goed meevalt. Het is nog steeds in de zorgsector, maar niet meer aan het bed van de mensen.
Nelle mis ik hier wel, maar ik ben er zeker van dat ze thuis goed verzorgd wordt door mama. Hetzelfde met m'n borduurgerief, dat staat ook nog allemaal netjes thuis, maar als ik wat nodig heb kan ik er steeds om.
At the beginning of this month I went back on my own feet, I rent a little studio in Gent, gave up my old job in the nursing home to start working in a hospital in Gent and live on my own again.
Everything gets back in order, so there is some time to stitch again. It isn't really big here, so I just took Bottom of the Garden with me, cause my living space is also my stockplace, computerspace and bedroom. And still, I like it. I also live on walking distance off my work, it's only 5 minutes to walk. I still work in the healthcare, but not directly nursing anymore.
I do miss Nelle here, but I'm quite sure off it mom takes good care of her. The same with my stitching supplies, I left most off it at home, but if I need something I can always go pick up something.
En dus weer een update van Bottom of the Garden. Pagina 6 is klaar, en pagina 7 heeft het roze gedeelte bijna af. Op dit moment ben ik opnieuw Kreinik garen aan het invullen in de lege gaatjes. En dan de rand in het zwart...
And so there is another update off Bottom of the Garden. Page 6 is finished and page 7 is almost done with the pink parts. At this moment I'm stitching Kreinik in the empty holes. And after that, the black border...
Love, Babs
